Kiedy gwiazda eksploduje

W odległości ponad 75 milionów lat świetlnych, w konstelacji Virgo (Panna), znajduje się NGC 491 – galaktyka spiralna z raczej wybuchową przeszłością.

NGC 491 została odkryta 17 kwietnia 1784 przez Williama Herschela i następnie udokumentowana w Nowym Katalogu Ogólnym (New General Catalogue) Johna Dreyera. Ponad sto lat później, 23 kwietnia 1968, ta galaktyka ponownie zwróciła na siebie uwagę, kiedy w jej obrębie, SN 1968I, powstała Supernowa typu Ia – gwiezdna eksplozja w systemie gwiazd podwójnych. SN1968I miała się później stać nie jedyną supernową tej galaktyki. Dekady później, zapadnięcie grawitacyjne jądra masywnej gwiazdy doprowadziło do powstania supernowej SN 2007c.

To spektakularne zdjęcie przedstawiające NGC 4981 nie ukazuje eksplozji supernowych. Jasna gwiazda widoczna na zdjęciu nie należy to tej galaktyki. Została uchwycona przez FORS’a, reduktora promieniowania widzialnego oraz bliskiego nadfioletowego promieniowania i spektrografu niskiej dyspersji, będących częścią Bardzo Dużego Teleskopu ESO (the Very Large Telescope, VLT). FORS jest najbardziej wielofunkcyjnym narzędziem ze wszystkich instrumentów ESO. Ma on możliwość badania wielu różnych obiektów astronomicznych na wiele różnych sposobów, jak również jest odpowiedzialny za niektóre najbardziej rozpoznawalne zdjęcia zrobione przez VLT (zobacz eso994f i eso0202s).

Dane do stworzenia tego zdjęcia zostały uzyskanie z archiwum ESO przez Josha Barringtona, jako część konkursu Ukryte Skarby.