Foto van de Week

16 september 2013: Het kleine Toconao is het dichtsbijgelegen dorpje in de buurt van het grootste astronomie-project ooit: ALMA [1] , de Atacama Large Millimeter / submillimeter Array. Toconao heeft minder dan 800 inwoners en ligt op 2475 meter boven de zeespiegel in een door een kleine bergrivier gevoede oase aan de rand van de Atacama, de droogste woestijn ter wereld. Een deel van het jaar stroomt de rivier niet. De lokale boeren regelen het waterpeil met dammen en kanalen zodat ze hun gewassen het hele jaar van water kunnen voorzien. Sommige gebouwen in Toconao zijn gebouwd met traditioneel bouwmateriaal: vulkanisch gesteente en adobe (een mengsel van zand, water, klei en organische materialen zoals stro en mest.) Een voorbeeld hiervan is de San Lucas kerk met klokkentoren, hier linksonder op de foto. Naast hun wetenschappelijk werk heeft het ALMA-personeel ook de traditioneel culturele kennis over het heelal van de Atacameño, de oude bewoners ...

9 september 2013: Deze spectaculaire luchtfoto van Cerro Armazones genomen door ESO Photo ambassadeur Gerhard Hϋdepohl, is de weerslag van een bijzonder moment voor iedere fotograaf waarin alles samenkomt in een perfecte foto. Hϋdepohl is electrotechnisch ingenieur bij het vlaggenschip van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht: 's werelds meest geavanceerde optische observatorium, de Very Large Telescope (VLT) op Cerro Paranal. Hϋdepohl maakte de foto tijdens een commerciële vlucht van Antofagasta naar Santiago. Kort nadat het vliegtuig vertrok nam het de ideale route voor een luchtopname van Cerro Armazones - en Hϋdepohl kon zich geen betere omstandigheden wensen. Hij zag zijn kans schoon en legde het spectaculaire terrein vanuit dit bijzondere perspectief vast.We zien de Atacama-woestijn met daarin haarscherp het smalle, zigzaggende pad dat door het stoffige terrein snijdt. Deze onverharde weg loopt omhoog naar de top van Cerro Armazones. De top wordt momenteel bezet door een verzameling landmeetkundige apparaten maar is binnenkort de thuisbasis ...

2 september 2013: ESO's PESSTO-survey heeft dit beeld van Messier 74 vastgelegd, een prachtig spiraalstelsel met scherp afgetekende, draaiende armen. Maar het echte onderwerp van dit beeld is sinds eind juli 2013 de heldere nieuwe aanwinst van de Melkweg: een Type II supernova genaamd SN2013ej. De supernova is de helderste ster aan de linker onderkant van het beeld. Dergelijke supernova's ontstaan ​​wanneer de kern van een zware ster instort - als gevolg van zijn eigen zwaartekracht - aan het einde van zijn leven. Dit instorten resulteert in een enorme explosie die materiaal ver de ruimte inwerpt. De resulterende explosie kan helderder worden dan het hele sterrenstelsel waarin het staat en weken of zelfs maanden zichtbaar blijven. PESSTO (Public ESO Spectroscopic Survey for Transient Objects) is ontworpen om objecten die kortstondig aan de nachtelijke hemel verschijnen, zoals supernova's, te bestuderen. PESSTO doet dit door gebruik te maken van een aantal instrumenten van de NTT ...

26 augustus 2013: Deze opname gemaakt met ESO's Very Large Telescope (VLT) op Paranal toont een klein deel van de bekende emissienevel NGC 6357. Deze nevel staat op zo'n 8000 lichtjaar afstand in de staart van het zuidelijke sterrenbeeld Scorpius (Schorpioen). Het beeld heeft de karakteristieke rode gloed van een H-II-gebied dat uit grote hoeveelheden geïoniseerd atomair waterstofgas en waterstofgas in een aangeslagen toestand bestaat. De gaswolk baadt in intense ultraviolette straling die wordt omgezet in zichtbaar licht van deze karakteristieke een rode tint. De bron van de ultraviolette straling is de open sterrenhoop Pismis 24, de thuisbasis van enkele zware, jonge, blauwe sterren. Pismis 24 zelf is niet zichtbaar op deze foto, maar zijn diffuse licht verlicht de wolk rechts in beeld. Wij zien een close-up van de omringende nevel, een mengeling van gas, donker stof, en net geboren en nog vormende sterren. Vertaling: Peter Middelkoop

19 augustus 2013: Een doordringend helder gordijn van sterren vormt de achtergrond van deze mooie foto die is genomen door astronoom Håkon Dahle. Het silhouet op de voorgrond is Håkon omringd door enkele grote donkere koepels die op de berg van ESO's La Silla Observatorium staan. Veel professionele astronomen zijn ook enthousiaste fotografen - en wie kan het hen kwalijk nemen? De ESO-locaties in de Atacamawoestijn behoren tot de beste plekken op aarde om sterren te observeren, en het zijn - om dezelfde reden - fantastische plaatsen om de nachtelijke hemel te fotograferen. Håkon nam deze foto tijdens een weeklange observatie-run met de MPG/ESO 2,2-telescoop. Tijdens de observaties werd de telescoop overgedragen aan een ander team, waardoor Håkon de kans kreeg om de sterrenhemel te bewonderen - en het voor ons vast te leggen. De Melkweg is op het zuidelijk halfrond helderder dan in het noorden, omdat de zuidelijke regio's van onze planeet ...

12 augustus 2013: Op deze mooie foto staan de sterrenstelsels NGC 799 (onder) en NGC 800 (boven) in het sterrenbeeld Cetus (de Walvis). Dit sterrenstelselpaar werd voor het eerst waargenomen in 1885 door de Amerikaanse astronoom Lewis Swift. Doordat wij recht tegen deze op 300 miljoen lichtjaar afstand gelegen sterrenstelsels aankijken, is hun mooie vorm duidelijk te zien. Het zijn beide spiraalstelsels net als onze Melkweg. Karakteristieke lange armen kronkelen zich een weg naar een heldere uitstulping in het centrum. In de spiraalarmen zijn een groot aantal clusters van hete, jonge, blauwe sterren zichtbaar (de kleine blauwe stippen op de foto), terwijl in het centrum een grote groep oudere, koelere, rode sterren zijn samengepakt in een compacte, vrijwel bolvormige regio.Op het eerste gezicht lijken beide stelsels erg op elkaar, maar het venijn zit in de staart, of beter: in de spiraalarmen. Naast het voor de hand liggende verschil in grootte, heeft NGC 799 ...

5 augustus 2013: Deze foto toont het uitzicht ten oosten van Paranal, luttele seconden nadat de zon achter de horizon is verdwenen. De oranje gloed van de ondergaande zon steekt af tegen de 1,8-meter VLT Auxiliary Telescopes, terwijl de bijna volle Maan in de lucht hangt. Maar het beeld is nog interessanter, dankzij een atmosferisch fenomeen dat bekend staat als de Gordel van Venus. De grijs-blauwachtige schaduw boven de horizon is de schaduw van de Aarde, met rechtsboven een roze gloed. Dit fenomeen ontstaat doordat zonlicht rood kleurt als het schijnsel van de ondergaande zon wordt weerkaatst door de atmosfeer van de Aarde. Dit sfeervolle effect kan direct na zonsondergang en kort voor zonsopgang worden gezien. Een soortgelijk effect wordt ook tijdens een totale zonsverduistering waargenomen. De op de afbeelding getoonde telescopen zijn drie van de vier 1,8-meter hulptelescopen, gehuisvest in ultra-compacte mobiele behuizingen. Deze telescopen worden ingezet voor interferometrische waarnemingen, waarbij twee ...

29 juli 2013: Spiraalstelsels zijn esthetisch gezien meestal zeer aantrekkelijk objecten, vooral wanneer ze recht van voren te zien zijn. En deze foto is hiervan een bijzonder mooi voorbeeld: het is het grootse spiraalvormige melkwegstelsel Messier 100, gelegen in het zuidelijke deel van het sterrenbeeld Coma Berenices (Haar van Berenices). Dit sterrenbeeld ligt op ongeveer 55 miljoen lichtjaar van de aarde.Terwijl bij Messier 100 de spiraalarmen duidelijk herkenbaar zijn, vertoont het centrum ook veel zwakkere balkachtige structuren, waardoor we Messier 100 classificeren als type SAB. Hoewel het niet makkelijk te zien is op de foto, hebben wetenschappers het bestaan ​​van de balk bevestigd door het stelsel op andere golflengten te observeren.Deze zeer gedetailleerde afbeelding toont de belangrijkste eigenschappen van een sterrenstelsel van dit type: reusachtige wolken van waterstofgas, gloeiend als rode vlekken omdat ze de geabsorbeerde energie van pas geboren, massieve sterren opnieuw uitstralen; de uniforme helderheid van oudere, gelige sterren rond het ...

22 juli 2013: Deze dynamische afbeelding toont de New Technology Telescope (NTT) gevestigd op ESO's La Silla Observatorium in Chili. De apart gevormde behuizing van de telescoop oogt wazig doordat de telescoop naar het gewenste object draait. De foto is gemaakt met een sluitertijd van dertig seconden. Een van de eerste dingen die opvalt op deze foto is dat het telescoopgebouw een eigenaardige hoekige buitenkant heeft, in plaats van het meer gebruikelijke rondekoepelontwerp. Dit ontwerp is later veel gekopieerd, onder meer bij ESO's Very Large Telescope, maar het was baanbrekend toen de telescoop in 1989 werd ingehuldigd. Het revolutionaire ontwerp van de NTT zorgt voor een optimale beeldkwaliteit, bijvoorbeeld door middel van zorgvuldig gecontroleerde ventilatie, die de luchtstroom optimaliseert door de NTT en zo onscherpte door luchtturbulentie minimaliseert. Net zichtbaar in de onscherpte van dit beeld zijn de grote flappen, die een belangrijk onderdeel van dit systeem vormen. Een ander kenmerk dat zijn ...

15 juli 2013: Deze zeldzame luchtfoto van het Paranal-observatorium werd in december 2012 door Clementine Bacri en Adrien Normier genomen. Zij vliegen in een speciaal, milieuvriendelijk ultralight-vliegtuig [1] een jaar lang rond de wereld. Dit treffende beeld toont de ruwe, natuurlijke schoonheid van het landschap rond de afgelegen locatie van een van 's werelds beste astronomische faciliteiten, ESO's Very Large Telescope (VLT), en zijn vier onafhankelijke 8,2-meter telescopen op de top van Cerro Paranal. ESO heeft een lopende partnerschap met het ORA Wings for Science-project, een non-profit initiatief dat vanuit de lucht ondersteuning biedt aan publieke onderzoeksorganisaties. De twee bemanningsleden van het Wings for Science-project hebben een flyby boven onder andere de sterrenwachten in Noord-Chili gemaakt, voordat ze uit Zuid-Amerika vertrokken en Australië aandeden. Tijdens hun reis helpen ze wetenschappers met alle mogelijkheden die de vlucht biedt, zoals het nemen van luchtmonsters tot archeologie, van het observeren van biodiversiteit tot 3D terrein-modellering. De ...

8 juli 2013: Astronomie en telescopen brengen soms het kind in je naar boven. Het is uiteindelijk een vorm van kinderlijke nieuwsgierigheid waardoor astronomen steeds grotere instrumenten op afgelegen plaatsen over hele wereld bouwen. ESO-astronoom Julien Girard maakte deze schattige foto van zijn dochter tijdens een familiedag op Paranal in de Chileense Andes. Door een vertekening van het perspectief lijkt kleine Maëlle in de open koepel te kijken van één van de 1,8-meter hulptelescopen van ESO's Very Large Telescope (VLT). Hoewel de telescopen worden gebruikt voor serieus wetenschappelijk onderzoek, voelen astronomen zich soms weer kind bij het spelen met zulk gigantisch 'speelgoed'. Julien Girard is een ESO astronoom en ESO Photo ambassadeur, en werkt in Chili bij de VLT. Hij is 'instrument scientist' bij het 'NACO adaptive optics instrument' op VLT's Unit Telescoop 4. Julien stuurde deze foto naar de 'Your ESO Pictures Flickr-group' en deze werd vervolgens geselecteerd als ESO Foto van ...

1 juli 2013: Deze foto toont antennes die onderdeel gaan uitmaken van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). De drie antennes op de voorgrond en enkeleop de achtergrond worden door ESO geleverd als onderdeel van haar bijdrage aan ALMA. De bouw wordt verzorgd door het Europese AEM Consortium [1]. ESO levert vijfentwintig van de 12-meter-diameter antennes. Nog eens vijfentwintig 12-meter antennes worden geleverd door de Noord-Amerikaanse ALMA partner. De overige, een set van twaalf 7-meter en vier 12-meter antennes die samen de de Atacama Compact Array vormen, zijn afkomstig van de Oost-Aziatische ALMA partner. De antennes op de foto staan bij de ALMA Operations Support Facility (OSF) op een hoogte van 2900 meter aan de voet van de Chileense Andes. Op de voorgrond zie je de 'AEM Site Erection Facility' waar de antennes gemonteerd en uitvoerig getest worden voor de overdracht aan het observatorium. De antennes op de achtergrond zijn al overgedragen en ...

24 juni 2013: Je zou het kunnen aanzien voor een hoog boven de wolken zwevende futuristische stad uit een sciencefiction verhaal, maar het is ESO's langst dienende observatorium La Silla. De foto is van astronoom Alan Fitzsimmons. Hij maakte hem net na zonsondergang in de buurt van de ESO 3,6-meter telescoop. Het licht van de maan - die net buiten beeld staat - wordt gereflecteerd door de lager gelegen wolken en geeft het spookachtige schijnsel waarin de sterrenwacht baadt. Boven de nog door de ondergaande zon verlichte wolken torent een zeer zwak gloeiende kolom goudkleurig licht: het zodiakale licht. Het wordt veroorzaakt doordat zonlicht wordt verstrooid door tussen de zon en de planeten aanwezige stofdeeltjes. Dit verschijnsel is alleen zichtbaar op bepaalde tijden in het jaar en vanaf geschikte locaties, net na zonsondergang of net voor zonsopkomst. Op de foto zijn meerdere telescopen te zien zoals de grote hoekige structuur aan het einde ...

17 juni 2013: Een foto vol spanning, gemaakt op vrijdag 7 juni 2013, waarin een donderbui zijn woede koelt op Cerro Paranal. De kolossale behuizingen van de vier VLT telescopen, elk ter grootte van een gebouw van acht verdiepingen, lijken bijzonder klein onder de dreigend rollende donder en krachtige bliksemschichten. Links in beeld is een eenzame ster getuige van de show - één enkel lichtpuntje tegen een verduisterde hemel. Deze ster is Procyon, een heldere dubbelster in het sterrenbeeld Canis Minor (De Kleine Hond). Wolken zijn een zeldzaamheid boven ESO's Paranal. Gemiddeld kent de site het verbazingwekkende aantal van 330 heldere dagen per jaar. Bliksem is nog zeldzamer doordat het observatorium op een van de droogste plekken op aarde ligt: de Atacama-woestijn in Noord-Chili, 2600 meter boven de zeespiegel. Als er al wolken zijn, dan hangen ze meestal lager dan het observatorium en niet erboven. In de 16 jaar dat ingenieur en ESO ...

10 juni 2013: Een nieuwe bijzondere videosequentie toont het snel helder worden en trager uitdoven van een supernova-explosie in het sterrenstelsel NGC 1365. De supernova, die de naam SN 2012fr heeft gekregen, werd op 27 oktober 2012 ontdekt door de Franse astronoom Alain Klotz. De video is samengesteld uit achter elkaar gemonteerde beelden gemaakt met de kleine TAROT robottelescoop die op ESO's La Silla observatorium in Chili is gelegen. Supernova's zijn het resultaat van het catastrofale explosieve 'sterfproces' van bepaalde typen sterren. Een supernova kan zo fel zijn dat het hele melkwegstelsel waar ze onderdeel van is wekenlang wordt overstraalt waarna de supernova weer langzaam uitdooft. De supernova 2012fr [1] werd ontdekt door Alain Klotz op de middag van 27 oktober 2012. Hij deed op dat moment metingen aan de helderheid van een zwakke veranderlijke ster in een beeld gemaakt met de TAROT (Télescope à Action Rapide pour les Objets Transitoires) op ESO's ...

3 juni 2013: Het is een echte traktatie voor fotografen en astronomen: onze hemel is momenteel getuige van een fenomeen dat bekend staat als een syzygy - waarbij drie hemellichamen (of meer) bijna een rechte lijn vormen aan de hemel. Wanneer hemellichamen een soortgelijke ecliptische lengte hebben, staat dit schouwspel ook bekend als een drievoudige samenstand. Natuurlijk is het gewoon een kwestie van perspectief, maar dat maakt het niet minder spectaculair. In dit geval zijn de objecten drie planeten, en het enige wat nodig is om te genieten van de show is uitzicht op een heldere hemel bij zonsondergang. Gelukkig is dit wat er gebeurde voor ESO photo ambassador Yuri Beletsky, die de kans kreeg om het spektakel vanaf ESO's La Silla Sterrenwacht in het noorden van Chili op zondag 26 mei te bekijken. Boven de ronde koepels van de telescopen kwamen drie planeten van ons zonnestelsel - Jupiter (boven), Venus (linksonder) en ...

27 mei 2013: Op het eerste gezicht lijkt het hier alsof iemand een steen in een vijver heeft gegooid, maar dit wonderlijke beeld is het resultaat van de schijnbare beweging van de sterren aan de zuidelijke hemel gecombineerd met een beetje fotografenmagie. De foto is genomen bij Cerro Armazones, een bergtop in de Chileense Andes van 3046 meter hoog in het centrale deel van de Atacama-woestijn. De lange heldere strepen zijn sterrensporen en elk spoor markeert de beweging van één enkele ster aan de donkere nachtelijke hemel. Door de camerasluiter een langere tijd open te laten wordt de voor het blote oog onzichtbare beweging zichtbaar gemaakt. Belichtingstijden van slechts 15 minuten zijn lang genoeg voor deze truc. In dit geval combineerde de fotograaf meerdere korte opnames tot het uiteindelijke resultaat. De gebruikte extreme groothoeklens zorgt ervoor dat rechts de hemelpool zichtbaar is en de evenaar net boven de lage toren. Het verbazingwekkend grote ...

20 mei 2013: Het is zelfs voor de meest doorgewinterde astronoom moeilijk te weerstaan om het drukke observatieschema te laten voor wat het is en gewoon omhoog naar de glorieuze zuidelijke hemel te staren. Op deze afbeelding ziet u een zelfportret van de astronoom Alan Fitzsimmons, die deze foto tussen observatiesessies op ESO’s La Silla Observatorium nam. Deze opmerkelijke foto toont het contrast tussen een eenvoudig, stilstaand en verduisterd figuur op aarde en de schitterende en heldere sterrenhemel. De hemel wordt gedomineerd door de enorme uitbarsting van sterren en stof die deel uitmaken van het centrum van de Melkweg, ons sterrenstelsel. ESO's observatoria zijn gelegen in de Atacama-woestijn in het noorden van Chili: een regio met weinig inwoners en die zeer donkere nachten combineert met een extreem gunstige atmosferische omstandigheden. Deze twee factoren zijn bevorderlijk voor het maken van kwalitatief hoogwaardige waarnemingen. Ingehuldigd in 1969, is La Silla het eerste observatorium van ESO. ...

13 mei 2013: Aan de rand van de Atacama-woestijn, ver van de Noord-Chileense steden met hun lichtvervuiling, is de lucht na zonsondergang pikzwart. Zo'n donkere achtergrond geeft de mogelijkheid om de allerbeste astronomische observaties te doen. Daar komt nog bij dat ESO's La Silla-observatorium op 2400 meter hoogte een ongelooflijk helder zicht op de nachtelijke hemel heeft. Maar zelfs zo'n afgelegen, hoge en droge locatie kan niet altijd ontsnappen aan het weer. In de wintermaanden is het mogelijk dat een deken van sneeuw de bergtop en de telescoopkoepels bedekt. Deze foto toont een winters La Silla onder de sterren van onze Melkweg die schuin door het beeld loopt. Verder zie je (van rechts naar links) de ESO 3,6-meter telescoop, de 3,58-meter New Technology Telescope (NTT), de ESO 1-meter Schmidt telescoop, en de MPG/ESO 2,2-meter telescoop, met sneeuw op zijn koepel. De kleine koepel van de ontmantelde Coudé Auxiliary Telescope is te zien naast ...

6 mei 2013: Op deze foto draagt een van de twee ALMA transporters, Lore, een van de 7-meter antennes van ALMA, de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array. Lore en haar tweeling-voertuig, Otto, zijn twee knalgele 28-wielvoertuigen, speciaal gemaakt om ALMA-antennes te verplaatsen op de 5000 meter hoge Chajnantor-hoogvlakte. Door dit te doen, kunnen ze de telescoop-array herschikken om de beste waarnemingen van een bepaald doelwit te krijgen. Ze verplaatsen ook antennes tussen Chajnantor en het lager gelegen Operations Support Facility voor onderhoud. ALMA heeft een belangrijke array van vijftig 12-meter diameter antennes, en een extra array van twaalf 7-meter antennes en vier 12-meter antennes, die bekend staat als de Atacama Compact Array (ACA). Lore draagt hier een van de kleinere, 7-meter antennes van het ACA. De 12-meter antennes van de belangrijkste array kunnen niet dichter dan 15 meter van elkaar worden geplaatst, omdat ze anders zouden botsen. Deze minimale afstand tussen de antennes beperkt ...