Foto van de Week

24 augustus 2015: Deze vervreemdende foto is genomen door ESO-fotoambassadeur Alexandre Santerne. Het lijkt wel een abstract schilderij of een optische illusie. Maar het zijn de sterren die om de zuidelijke hemelpool draaien boven het La Silla Observatorium van ESO in Chili.Elk streepje is één ster. De fotograaf heeft een lange belichtingstijd gehanteerd. Daardoor zie je de beweging van de sterren. Of eigenlijk zie je de beweging van de aarde. La Silla ligt aan de rand van de Atacamawoestijn op ongeveer 2400 meter boven zeeniveau. Er zijn perfecte waarneemomstandigheden voor astronomen en voor fotografen die foto’s met een lange belichtingstijd willen maken. De plek heeft meer dan driehonderd heldere nachten per jaar!Op de site staan veel telescopen van ESO en van landen die lid zijn van de ESO. Aan de onderkant van de foto zijn een aantal van die telescopen zichtbaar. De 3,6-metertelescoop van ESO staat boven op de linker top. Daar is ...

17 augustus 2015: In deze panorama foto — gemaakt door Babak Trafeshi, lid van het ESO Ultra HD Expedition team — lijken de antennes van het ALMA Observatorium de Melkweg op te slurpen. De Melkweg buigt als een galactische regenboog van stof en sterren over het Chajnantor Plateau in de Chileense Andes. Gelegen op 5000 meter boven zeeniveau, dient het Chajnantor Plateau als een ideaal werkgebied voor ALMA. De reeks van telescopen gebruiken waarnemingen in millimeter- en submillimetergolflengtes om de koudste delen van het heelal te verkennen. Omdat het plateau zo droog is, is er weinig waterdamp dat submillimeterstraling kan absorberen. Terwijl ALMA de geheimen van het heelal wil waarnemen, proberen Babak Trafeshi en zijn teamgenoten de schoonheid en grandeur van ESO’s observatoria en hun ongewone omgeving vast te leggen. De Ultra HD expeditie van ESO bestaat uit vier boeremde astrofotografen en ESO Foto Ambassadeurs. De expeditie wil het publiek bewust maken van ...

10 augustus 2015: Dit uitzicht laat La Residencia zien, het hotel dat een oase van rust biedt aan de astronomen en het vaste personeel die werken bij ESO’s Paranal Observatorium in Chili. De foto is genomen vanaf de zuidelijke hoek van het gebouw waarbij je uitkijkt naar de Very Large Telescope (VLT). Deze telescoop staat bovenop de top van Cerro Paranal op ongeveer 2635 meter boven zeeniveau. De VLT is het kroonjuweel voor de Europese optische sterrenkunde en is ’s werelds meest geavanceerde observatorium voor waarnemingen in met zichtbaar licht. De ramen van de 108 kamers in La Residencia kijken naar het westen (links op deze foto) naar de Stille Oceaan. Het is gebouwd in een gedeeltelijk ondergrondse L-vorm, waarbij gebruik is gemaakt van natuurlijke materialen zodat het niet afsteekt tegen het Marsachtige landschap van de woestijn. Het prijswinnende gebouw is ontworpen door de Duitse architecten Auer+Weber+Assoziierte en schitterde in de James Bond ...

3 augustus 2015: De heldere ster in het midden van deze afbeelding is niet de ster waar deze afbeelding van de week om draait. Het gaat om de redelijk onopvallende veeg rood, onderaan in het midden. Deze veeg is in feite een zeldzaam en waardevol object. Hij werd als eerste ontdekt door de Japanse amateur astronoom Yukio Sakurai in 1996. Aanvankelijk dacht men dat het om een nova-achtig type object ging, maar Sakurai’s ontdekking bleek veel interessanter dan de supernova die hij dacht dat het was. Dit object is een kleine wittedwergster die een helium flits ondergaat. Zoiets hadden astronomen nog bijna nooit gezien. Normaal gesproken is de witte-dwergfase de laatste fase in de levenscyclus van een ster met lage massa (zoals onze zon). In sommige gevallen, echter, herontsteekt de ster door middel van een helium flits en zwelt op waardoor hij terugkeert naar de rode-gasreusfase. In dit proces werpt hij enorme hoeveelheden ...

27 juli 2015: Deze foto toont de weg naar de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). De weg leidt eerst naar de Operations Support Facility (OSF) en daarna verder naar het adembenemende (letterlijk én figuurlijk) Chajnantor Plateau op 5000 meterhoogte. De hoogvlakte ligt in Chilean Puna. Het bevat de Array Operations Site (AOS). Het is de hoogste en droogste plek op aarde waar telescopen staan. De OSF (het basiskamp) vormt het kloppend hart van het ALMA-project. Daar werken de medewerkers en de aannemers en daar komen de wetenschappelijke resultaten binnen en wordt de dagelijkse gang van zaken besproken. De OSF ligt op 'slechts' 2900 meter hoog. Op de AOS (bovenop het plateau) bevindt zich het op een na hoogste gebouw ter wereld. Het is een techniekruimte. Onder andere de ALMA correlator staat daar. Het is de hoogste en snelste computer ooit gebruikt op een observatorium. Vanwege de grote hoogte werken er zo min mogelijk ...

20 juli 2015: Op deze afbeelding zien we de Zweedse–ESO Submillimeter Telescoop (SEST) die niet meer gebruikt wordt. Behoedzaam kijkt hij als een wachtpost naar de horizon bij het ESO’s La Silla Observatorium. Onder de horizon bedekken stratuswolken de vallei. Toen SEST op La Silla in 1987 in gebruik genomen werd, was het de enige grote submillimetertelescoop van het zuidelijk halfrond. De telescoop werd ontmanteld in 2003, maar de 15-meterschotel bleef op het La Silla observatorium en dient als een eerbetoon aan het baanbrekende onderzoek dat de telescoop heeft verricht. SEST diende ook als een testbed voor latere projecten, zoals de Atacama Verkenner Experiment telescoop (APEX) en de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). Tijdens zijn loopbaan heeft SEST meerdere grote ontdekkingen gedaan. In 1995 ontdekte het dat de Boemerangnevel de koudste plek in het heelal is. De nevel is maar één graden boven het absolute nulpunt. SEST heeft ook de eerste extragalactische silicummonoxide ...

13 juli 2015: Niet alle gebouwen van ESO staan op grimmige en kale plekken. Neem het kantoor van ESO in Vitacura, een buitenwijk van de hoofdstad Santiago. Daar regent het regelmatig. Op de achtergrond van de foto zijn de prachtige besneeuwde toppen van de Chileense Andes zichtbaar. Ze bevinden zich op zo'n vijftien kilometer afstand. Op een heldere dag kun vanuit bijna overal in de stad de pieken zien. Vitacura ligt dicht bij het Parque Natural Aguas de Ramón en bij het natuurreservaat Santuario de La Naturaleza El Arrayán. Op de foto aan de linkerkant onderaan de berg, is het ALMA-hoofdkwartier zichtbaar. Aan de rechterkant staat het hoogste gebouw van Latijns-Amerika: de Gran Torre Santiago. Deze wolkenkrabber van driehonderd meter hoog bevindt zich in de centrale zakenwijk op loopafstand van ESO. Deze foto werd gemaakt door ESO Foto Ambassadeur Julien Girard. Julien werkt bij ESO. Hij pendelt tussen het kantoor in Santiago en ...

6 juli 2015: Deze afbeelding is gemaakt door ESO Foto Ambassadeur Alexandre Santerne en laat de Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST) (links) en de ESO 3.6-meter telescoop (rechts) zien. Deze telescopen zijn onderdeel van het La Silla Observatorium in de afgelegen gebieden van de Atacama woestijn in Chili. De achtergrond laat de heldere sterrensporen zien die het observatorium omcirkelen. Zulke sterrensporen ontstaan als je een foto neemt met een lange belichtingstijd. Het komt doordat de aarde draait terwijl je de foto neemt. De afbeelding is een samenstelling van 250 foto's. Elke foto is één minuut belicht. De serie beslaat hierdoor meerdere uren. In de telescoop is ook een gespiegelde versie van de sterrensporen te zien. Naast de sterrensporen toont de reflectie ook de rode lichten van passerende auto's. La Silla is het eerste observatorium van ESO en is een groot ESO-bolwerk sinds de jaren 1960. Toentertijd was SEST de enige grote submillimetertelescoop op het ...

29 juni 2015: Op 27 juni 2015 was het hoofdkantoor van ESO in Garching (Duitsland) open voor het publiek. Het openhuis was onderdeel van de Lange Nacht der Wissenschaften. Ook andere gebouwen op de campus in Garching waren te bezoeken. De bezoekers konden vragen stellen aan astronomen en er waren live experimenten. Ook was er een rondleiding door het nieuwe kantoor en langs de technische gebouwen. Verder waren er presentaties over de laatste stand van zaken in de astronomie. Natuurlijk kon de tentoonstelling LIGHT: Beyond the Bulb worden bezocht. En als kers op de taart konden de bezoekers skypen met astronomen in Atacama-woestijn in Chili. Daarnaast was er veel aandacht voor toekomstige projecten van ESO: de European Extremely Large Telescope die nu gebouwd word in Chili en het nieuwe ESO Supernova Planetarium & Visitor Centre, dat in 2017 opent in Garching.

22 juni 2015: De majestueze 'fourth Unit Telescope' (UT4) van de Very Large Telescope (VLT) staat bovenop Cerro Paranal. De telescoop wordt verlicht door de sterren van de melkweg en is klaar om de nachtelijke hemel te observeren. Het Paranal Observatorium torent 2635 meter boven zeeniveau uit. Het is de meest geavanceerde sterrenwacht van de wereld en het paradepaardje van ESO. UT4 — ook bekend als Yepun (Venus) — heeft een hoofdspiegel van 8,2 meter in diameter. Het is een van de vier telescopen van de VLT. De andere telescopen heten Antu (Zon), Kueyen (Maan) en Melipal (Zuiderkruis). De namen komen van de Mapuche, een volk dat ongeveer 500 kilometer ten zuiden van de Chileense hoofdstad Santiago leeft. Als de vier telescopen samenwerken, ontstaat de Very Large Telescope Interferometer (VLTI). Met de VLTI kunnen astronomen 16x gedetailleerder waarnemen dan met losse telescopen. De rode ster Antares is zichtbaar net boven het vlak van ...

15 juni 2015: Het observatorium van ESO in Paranal (Chili) is een van de beste plekken ter wereld voor een blik op de nachtelijke hemel. Deze panoramafoto van de Very Large Telescope (VLT) bovenop de hoogvlakte van Cerro Paranal is gemaakt door Babak Tafreshi. Hij is een van de Photo Ambassadors van ESO. De lucht is doordrenkt met kleuren. Van het felle rood van de zonsondergang tot het stoffige paars van de Melkweg. Alhoewel de plek waar de VLT staat een van de beste plaatsen op aarde is om sterrenkunde te bedrijven, heeft de telescoop nog wel last van atmosferische storingen. Maar daar heeft de wetenschap wat op gevonden: adaptive optics. Sterrenkundigen maken een kunstmatige ster door met een krachtige laserstraal de lucht in te schijnen. Omdat ze weten dat de straal een helder puntje in de lucht moet laten zien, weten ze ook hoe ze hun spiegels moeten vervormen om atmosferische storingen ...

8 juni 2015: De Krabnevel, ook bekend onder zijn wetenschappelijke namen Messier 1, NGC 1952 en Taurus A, is een van de best bestudeerde objecten aan de hemel. Het is het overblijfsel van een supernova-explosie die door Chinese astronomen in 1054 werd waargenomen. De gedraaide draden zijn de overblijfselen van een geëxplodeerde ster. Ze bewegen, ook nu nog, naar buiten met een snelheid van 1500 kilometer per seconde. Niet zichtbaar voor het blote oog zijn twee sterren die zwakjes stralen vanuit het hart van de nevel. Een van de twee sterren heeft de nevel zelfs veroorzaakt. Het is de Krabpulsar ofwel CM Tau. Het is het kleine extreem zware overblijfsel van de originele ster die de supernova-explosie veroorzaakte. De Krabpulsar is slechts 20 kilometer in doorsnede en draait maar liefst 30 keer per seconde om zijn as. De ster zendt straling uit in alle denkbare golflengten: van gammastralen tot radiostralen. De straling van ...

1 juni 2015: De schitterende sterrenhemel, het rode zand en de ijsstructuren die uit de voorgrond van deze afbeelding priemen, geven de indruk een woestijn te zijn ver buiten het bereik van menselijke voetafdrukken. Een landschap dat gemakkelijk verward kan worden met de poolgebieden van onze verre buur Mars. De gekartelde tandvormige formaties bevinden zich echter niet op de rode planeet, maar op de glooiende heuvels van de Atacamawoestijn. De formaties worden boetelingen genoemd — structuren gemaakt van sneeuw en ijs die vooral op grote hoogte gevormd worden. De lage luchtdruk, de vochtigheid en de temperatuur op deze hoogte helpen bij de creatie van deze interessante en zeldzame vormen tijdens het bevriezen van het ijs. De vreemde structuren hebben ook de neiging zich naar de zon te oriënteren waardoor ze allemaal perfect op een rij liggen, net als in een goed onderhouden tuin van ijs. Alsof deze prachtige gril van de natuur niet ...

25 mei 2015: In deze foto, genomen door ESO foto-ambassadeur Yuri Beletsky, zien we het bedieningsgebouw dat aan het Paranal-Observatorium ligt onder de stijgende Melkweg, zoals de spreekwoordelijke pot met goud aan het einde van een hemelse regenboog. Dit gebouw is een hub voor de activiteiten van het observatorium, en het is hier dat de Very Large Telescope (VLT), de VLT interferometer (VLTI), de VLT Survey Telescope (VST) en de VLT Infrared Survey Telescope for Astronomy (VISTA) bediend en onderhouden worden. Het team van astronomen, telescoop- en instrumentenoperatoren, en ingenieurs zijn vierentwintig uur per dag ter plaatse om al deze telescopen te bedienen en om ze in topvorm te houden. Het bedieningsgebouw bevindt zich op een “plank” onder het belangrijkste observatieplatform boven op de berg Paranal. Alle functies van de vier unit-telescopen (UT’s), de vier hulptelescopen (AT’s) en de twee surveytelescopen worden bediend via een gigantische reeks computers vanuit hun eigen zone in ...

11 mei 2015: This image shows ESO’s La Silla Observatory perched on the outskirts of the Chilean Atacama Desert and cloaked in an iridescent sky. Deep reddish hues permeate the right side of the frame and give way to the Milky Way, which can be seen with stunning clarity from La Silla, a location boasting some of the darkest and clearest night skies on Earth. The red and greenish-yellow glow is caused by airglow — a glow caused by the Earth’s atmosphere that is usually only seen from space, or at very dark locations. Hogging the limelight in this frame is the silver dish in the foreground — the Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST). Although it was decommissioned in 2003 and is no longer in service SEST still provides a picturesque target for keen photographers as it reflects the bright lights and colours of the skies above. In the background of the image is ...

4 mei 2015: De meest verrassende foto's van de hemel laten geen spectaculaire objecten zien, maar leegte. Deze nieuwe afbeelding, gemaakt met de 2.2-metre MPG/ESO telescoop, toont donkere tentakels die vanuit een donker centrum naar buiten krullen. Het donkere centrum is geen gat in de kosmos of een leeg stukje lucht. De donkere banen bestaan uit dikke, ondoorzichtige stofdeeltjes. Ze ontnemen het zicht op de sterren erachter. Dit verduisterende stof maakt deel uit van een donkere modulaire wolk. Dat zijn koude gebieden waar grote hoeveelheden stof met elkaar mengen. Ze blokkeren het licht dat de sterren uitstralen die verderweg staan. Het is nog onduidelijk hoe de wolken gevormd worden. Wetenschappers denken dat ze ontstaan in de vroege fase van stervorming. In de toekomst zou de wolk uit dit plaatje dus wel eens in elkaar kunnen storten en zo zelf een nieuwe ster kunnen vormen. Alhoewel de wolk op deze afbeelding alleen bekend staat ...

27 april 2015: Deze nieuwe foto laat een adembenemende sterrenhemel zien kort na zonsondergang op ESO's Paranal-observatorium, de thuisbasis van de Very Large Telescope (VLT) —het vlaggenschip van de Europese sterrenkunde vanaf de grond. Zodra de zon onder is, laat de Melkweg zich in vol ornaat zien. Hoewel de Melkweg er met het blote oog een beetje uitziet als een wolkenwaas, zien we in werkelijkheid 100 tot 400 miljard individuele sterren die zich over de volle breedte van 100.000 lichtjaar uitstrekken. Op deze afbeelding vormt de Melkweg de achtergrond van Unit Telescope nummer 4, Yepun geheten. Yepun is Venus in de taal van de Mapuchen, de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Chili. Yepun is een van de vier 8,2-meter telescopen die kunnen samenwerken als één gigantische telescoop waarmee astronomen details kunnen zien die tot 16 keer preciezer zijn dan met de afzonderlijke telescopen mogelijk zou zijn. De VLT-telescopen hebben een nieuw tijdperk van ontdekkingen gestimuleerd, ...

20 april 2015: Een romantische scene boven het platform van de Very Large Telescope (VLT) op Cerro Parnal. Het tafereel bevat de heldere, oranje zonsondergang, het kleurrijke centrum van de Melkweg en het zodiakaal licht. De roze gebieden in ons schijfvormige sterrenstelsel zijn de plekken waar nieuwe sterren ontstaan. De schijf is gemiddeld 1000 lichtjaar dik en ongeveer 100.000 lichtjaar in doorsnee. De ondergaande zon is slechts een van de meer dan 400 miljard sterren in onze Melkweg. Ook zichtbaar in de afbeelding is een van de Unit Telescopes (UT's, hier de UT1, ook bekend als Antu) en drie van de vier Auxiliary Telescopes (AT's) die deel uit maken van de Very Large Telescope Interferometer (VLTI). Links van de UT is een vallende ster zichtbaar (zwakke lichtstreep). De rode reus Antares staat helder boven de AT's. Antares bevindt zich in het hart van het sterrenbeeld Scorpius (Schorpioen). Deze foto is genomen door Babak ...

13 april 2015: Aan het eind van een lange, bochtige weg ligt het servicegebouw van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array. Het servicegebouw dient als basiskamp voor de werknemers van ALMA en voor de bouwers van nieuwe faciliteiten. Het vormt het centrum van alle dagelijkse, wetenschappelijke werkzaamheden. Achter het basiskamp is de witte zoutvlakte zichtbaar. De El Salar de Atacama is de grootste zoutvlakte van Chili. Aan de horizon doemt de berg Cerro Quitor op. Daar in de buurt bevindt zich Pukará de Quitor (Fort van Quitor). Dat is archelogische site uit het pre-Columbiaanse tijdperk. Deze foto, genomen vanaf 4660 meter hoogte, is gemaakt door José Velásquez tijdens een zondagse wandeltocht van Cerro de Macón naar de Array Operations Site (AOS). ALMA is het grootste astronomieproject ter wereld. Het is een samenwerking tussen Europa, Noord-Amerika, Oost-Azië en Chili. Vorig jaar is ALMA officieel ingehuldigd omdat toen alle grote systemen in werking waren.

6 april 2015: Deze foto, eigendom van de National Astronomical Observatory of Japan (NAOJ), toont een van de 66 antennas van de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). ALMA bevindt zich op het Chajnantor Plateau in de Chileense Andes. Boven de antennes lijkt het sterren te regenen. Deze schijnbare sterrenregen is het resultaat van een lange belichtingstijd van de foto. Doordat de aarde draait, laten de sterren een spoor achter. Het plateau waarop ALMA staat, is uitzocht vanwege zijn extreme droge lucht. Radiopstraling van de sterren gaat namelijk niet goed door een vochtige atmosfeer. Dus gelukkig regent het hier slechts sterren. ALMA is een internationaal samenwerkingsverband tussen Europa, Noord-Amerika, Oost-Azië en Chili.