Bèta Pictoris, gezien in infrarood licht

Deze compositiefoto toont de naaste omgeving van Bèta Pictoris, zoals gezien in het infrarood. Deze zeer zwakke omgeving openbaarde zich nadat de veel helderdere halo van de ster van de opname was afgetrokken. Het buitenste deel van de foto toont het door de stofschijf weerkaatste licht, zoals in 1996 waargenomen met het ADONIS-instrument van de 3,6-meter ESO-telescoop; het binnenste deel is het centrale deel van het stelsel, zoals waargenomen op een golflengte van 3,6 µm met het NACO-instrument van de Very Large Telescope. De pas ontdekte lichtbron is meer dan duizend keer zo zwak als Bèta Pictoris, valt samen met de schijf, op een afstand van ongeveer 8 keer de afstand aarde-zon. Dit komt overeen met 0,44 boogseconden aan de hemel oftewel de hoekgrootte van een euromunt op een afstand van tien kilometer. Omdat de planeet nog heel erg jong is, is hij nog heel heet (ongeveer 1200 °C). Beide delen van de foto zijn verkregen met ESO-telescopen die met adaptieve optiek zijn uitgerust.